วันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2559
วิจารณ์ เมย์ไหน ไฟแรงเฟร่อ
พอดีได้ไปดูรอบสื่อมา คนเขียนอ่านเองก็เหมือนอวยมาก แต่บอกเลยว่าจากใจและความรู้สึกหลังออกจากโรง
อยากไงลองดูกันนะ เป็นไงแล้วมาแชร์กันจ้า เราความคิดไม่เหมือนกันมีทั้งคนชอบไม่ชอบ ^_^
อย่าอคติกับเรื่องนี้ ไม่ดูคือพลาดมาก นี่คือหนังวัยรุ่นที่สนุก ฮา และโรแมนติกโคตร ๆ ๆ ... สนุกกว่า Suckseed อีกครับพี่น้อง!
.
นี่คือเรื่องของ "หนุ่มต๊อกต๋อยกับสาวน้อยไฟช็อต" ... ป๋องคือเด็กต๊อกต๋อยไร้ตัวตนที่แอบชอบผู้นำแสตนด์เชียร์ตัวท๊อปอย่าง "มิ้ง" แต่ต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัวได้แต่วาดการ์ตูนระบายความรู้สึกโรแมนติก (และแอบหื่น) ไว้ในสมุดของตัวเอง ... ส่วนเมย์ไหนคือสาวที่ปล่อยกระแสไฟฟ้าได้เวลาตกใจ เหนื่อย หรือเวลาได้อยู่ใกล้กับ "พี่เฟม" รุ่นพี่หนุ่มนักกีฬาหน้าตาดีที่เธอแอบชอบมานานแสนนานแล้ว
.
แต่เมื่อชะตาชีวิตพาสองคนนี้มารู้จักกัน มิตรภาพของคนไร้ตัวตนสองคนก็ก่อตัวขึ้น ป๋องช่วยเมย์ไหนให้ได้สมหวังกับพี่เฟม ส่วนเมย์ไหนก็ช่วยแนะวิธีจีบมิ้งให้ป๋อง สุดท้ายจะเป็นยังไง ใครลงเอยกับใคร เมย์ไหนจะช็อตใครจนเกรียมบ้างไหม ต้องไปดูจ้าา
.
เรื่องนี้เป็นผลงานลำดับที่ 2 ของ "ชยนพ บุญประกอบ" ถัดจาก Suckseed ซึ่งต้องขอบอกเลยว่าเรื่องนี้ปล่อยของได้โดนกว่าเยอะ! สนุกมาก ขำมาก ฮามาก เล่าเรื่องได้ลื่นไหลเว่อร์ ๆ แถมมีการใช้การ์ตูนเข้ามาประกอบอีก ซึ่งก็คือการ์ตูนที่ป๋องวาดใส่สมุดของตัวเองในเรื่องนั่นล่ะ มันสวยมาก มันดีงาม อยากให้ GTH ทำหนังการ์ตูนแบบจริงจังเลย ชอบมาก!
.
น้องแบงค์ ธิติ คือ Best Actor! แสดงดี มีเสน่ห์แบบซื่อ ๆ กวน ๆ ... คือไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่น้องแบงค์สอบผ่านฉลุยในหนังเรื่องแรกนี้ น้องมาไกลมากจาก Hormones SS2 ... ขอประกาศตัวเป็น FC น้องอย่างเป็นทางการครับผม!
.
ปันปันน่ารัก เป็นสาวอึน ๆ ที่บทจะโก๊ะก็ฮาแตกเลย ชอบแววตาน้องเวลาสื่อความรู้สึก
.
ต่อออร่าพุ่งมาก พี่เฟมคือซูเปอร์ไซยาในโรงเรียน คือจะเท่ห์ไปไหน ... อธิบายไม่ถูก ไปดูเองดีกว่า 55+
แบงค์เล่นดี ปันปันเล่นดี ต่อเล่นดี ฟรังก็เล่นดี ตัวประกอบทุกคนเล่นดี พ่อ แม่ ครู ผอ. เพื่อน .... เอาตรง ๆ คือไม่รู้จะติอะไรจริง ๆ เอาคะแนน 10 เต็มไปเถอะฮะ ... โดยรวมคือมันน่ารัก ดูแล้วยิ้มและหัวเราะตลอดเลย ช่วงท้าย ๆ คือซึ้งและโรแมนติกมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
.
ในเรื่องนี้เราจะได้เห็นนักเรียนในฐานันดรต่าง ๆ ตั้งแต่พวกหน้าตาดี ตัวท๊อป อันธพาล เด็กเนิร์ด ฯลฯ แต่ละคนมีคาแรคเตอร์ที่สุดโต่งมาก ๆ ... ที่ชอบที่สุดคือ เด็กเนิร์ด ... เนิร์ดจริงจัง ชอบฉากที่ครูญี่ปุ่นยืนขาสั่นอยู่หน้าห้องเด็กเนิร์ดเพราะไม่กล้าเข้าไปสอน ปากก็พึมพำภาษาของตัวเองเหมือนซามูไรเรียกขวัญก่อนออกไปรบ
.
สุดท้ายแล้วมันทำให้เราเข้าใจคนในสังคมมากขึ้น โดยเฉพาะคน "ไร้ตัวตน" ที่มองตัวเองว่าต่ำต้อยว่าคนธรรมดาทั่วไปในสังคมเสียอีก ถึงคนพวกนี้จะไร้ตัวตน แต่พวกเขาก็ไม่ได้ไร้หัวใจนะ ... เราเองก็เคยรู้สึกไร้ตัวตนแบบนี้เหมือนกัน ... แต่ไม่ว่าเราจะมองว่าตัวเองไร้ตัวตนขนาดไหน แต่เราก็มีค่านะ และมันมีบางอย่างในตัวเราที่เป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ที่คนอื่นไม่มี เพียงแต่ว่าใครจะเห็นคุณค่าเท่านั้นเอง
.
อยากเจอคน ๆ นั้นไว ๆ ... ที่แน่ ๆ คนนั้นต้อง "มือนิ่มมาากกก" แน่ ๆ 55+
.
ไปดูเถอะ บรรยายไม่หมดว่าดีขนาดไหน สนุกตั้งแต่ต้นจนจบ ยิ้มทั้งเรื่อง กลับมาถึงบ้านแล้วยังยิ้มอยู่เลย นี่คือหนังของ GTH ที่ชอบที่สุดถัดจาก "คิดถึงวิทยา"
.
ปล.ชอบเพลงตอนพี่เฟมเข้าฉาก ... ดื๊อ ดื๊อ ดื้อออ ... จะหล่อไปไหน
ปล2. ถ้าจะมี Side Strory ของเรื่องนี้ อยากให้ทำเป็นการ์ตูนทั้งเรื่องเลย มันดีมาก
ปล3. ให้ไปดูอีกรอบก็ไปนะ ชอบอ่ะ
ปล4. ไม่มีฉากท้าย End Credit เด้อ
#เมย์ไหน #MayNhai
ขอขอบคุณ โดยนักวิจารย์รายเดิม Champ Christof https://www.facebook.com/champ.christof?fref=ts
http://pantip.com/topic/34245597
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น